فضایل آن حضرت در کلام اهل بیت

• هنگامی که فاطمه متولد شد ، خداوند فرشته ای را فرمان داد و به وسیله او بر زبان محمد(ص) جاری ساخت و او را فاطمه (س) نام نهاد . سپس فرمود : همانا من تو را به دانش(از نادانی) باز داشتم و از ناپاکی دور نگه داشتم .(اصول کافی ، ج 1، باب مولد الزهرا(س))

• هر کسی تسبیح حضرت فاطمه (س) را به جا آورد و پس از آن استغفار کند، مورد مغفرت قرار می گیرد و آن تسبیح به زبان گفتنش صد ثواب دارد ، و در میزان اعمال هزار پاداش دارد ، و شیطان را دور کرده و خدای رحمان را راضی و خشنود می نماید. (وسائل الشیعه، ج 4، ص 1023)

• ... در روز قیامت خدای تعالی می فرماید : ای اهل محشر ! سرها را به پیش افکنید و دیده بر هم نهید ، چرا که فاطمه (س) به سوی بهشت در حرکت است . جبرئیل برای فاطمه (س) ناقه ای از نور می آورد که دو پهلوی آن به دیباج زینت شده است و ...پس آن را در حضور فاطمه بنشانند ، تا سوار شود ... چون فاطمه (س) به آن موقف در بهشت رسد ، توجهی به عقب کند . خطاب می رسد : ای دختر حبیب من ! چرا داخل بهشت نمی شوی ؟ منتظر چه هستی ؟ پس ایشان می فرماید : خدای من! دوست دارم قدر و مقام من امروز شناخته شود. خطاب می رسد : ای دختر حبیب من ! نگاه کن ، هر کس در قلب او عشق و محبت به تو یا به یکی از اولاد تو است ، پس دست او را بگیر و داخل بهشت کن.

به خدا قسم ، او آن روز شیعیان و دوستان خود را جدا می کند ، چنان که مرغ دانه خوب را از بد جدا می کند ...(شیعیان و محبین نیز قبل از ورود می گویند : خدایا ! میل داریم امروز قدر و مقام ما که دوستان فاطمه(س) هستیم ، معلوم شود . خطاب می رسد ببینید هر کس به شما در راه محبت زهرا (س) جرعه آبی داده یا غیبیتی را از شما دفع کرده ، یا شما را اطعام نموده ، یا لباس پوشانده ، یا دوست داشته ، پس دست او را بگیرید و او را داخل بهشت نمایید . به خدا سوگند در آن روز از مردم باقی نمی ماند مگر کافر و منافق...( بحار النوار ، ج 8، ص 51و ج 14 ص 168و ج 43 ص 64)